به گزارش خبرگزاری مهر، مجمع سازمانهای غیر دولتی و فعالان حامی آزادی قدس شریف در بیانیه ای ضمن اعتراض به عدم صدور روادید برای شرکت کنندگان در بزرگترین

به گزارش خبرگزاری مهر، مجمع سازمانهای غیر دولتی و فعالان حامی آزادی قدس شریف در بیانیه ای ضمن اعتراض به عدم صدور روادید برای شرکت کنندگان در بزرگترین گردهمایی جوامع مدنی در کانادا تاکید کردند: چگونه است که کانادا از یک­سو منشور حقوق و آزادی­ها را در قانون اساسی خود به رسمیت می­شناسد و قانون حقوق بشر به تصویب می­رساند و مدعی دفاع از اصول و آرمان­هایی همچون برابری همه در برابر قانون، حمایت از حقوق بشر و آزادی نظیر آزادی بیان، آزادی انجمن­ ها و حمایت از افراد در برابر تبعیض است، و از سوی دیگر از حضور افراد در یک مجمع جهانی غیر سیاسی_ غیر دولتی که در راستای اعمال اقدامات مشخص در سطح ملی و بین المللی برای تغییر جهان امروز به سمت آرمان­های انسانی و صلح است، ممانعت به عمل می­ آورد؟  

متن این بیانیه به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

مسئله حقوق بشر و ساز وکارهای منطقه­ ای و بین­ المللی حمایت از آن از جمله دغدغه­ های جهانی است که نه تنها سازمان ملل متحد بلکه بسیاری از کشورها و حتی نهادهای غیردولتی را به استیفای آن برانگیخته است. در میان برنامه­ های مختلف نظری و عملیاتی، گردهماییFSM به عنوان بزرگترین گردهمایی جوامع مدنی، هرساله با حضور هزاران فعال حوزه اجتماعی و نهادهای مدنی برگزار می­شود.

این گردهمایی جهانی در سال جاری از تاریخ 9 تا 14 آگوست در مونترال کانادا برگزار می­شود. فعالان جامعه مدنی و سازمان­های مردم نهاد ایرانی امسال نیز به رسم سال­های گذشته پس از دریافت دعوتنامه از سوی کمیته اجرایی همایش اجتماعی جهان 2016، برای به اشتراک گذاشتن ایده­ ها، تبادل تجارب و اعلام همبستگی عمومی برای تحقق برابری، عدالت، صلح و احترام به ارزش­های انسانی و دموکراتیک و پیدا کردن راه حل برای مسائل و مشکلات جهان خویش را آماده حضور در این مجمع جهانی کردند.

نهادهای مدنی و سازمان­های غیردولتی ایرانی با وجود مشکلاتی نظیر عدم وجود سفارت برخی دول از جمله کانادا در ایران، فقدان کانال­های ارتباطی بین­ المللی و گاه انزوای ناشی از سیاست­ خارجی طریق دیگری برای ارسال مدارک خویش در پیش گرفتند. این گروه­های غیردولتی با ارسال مدارک مورد نیاز به سفارت کانادا در آنکارا سعی نمودند تا این مسیر ناهموار را طی نمایند. با این وجود، کنسولگری کانادا به بهانه­ های واهی همچون مشخص نبودن هدف سفر با وجود ارائه دعوتنامه از طرف همایش یا عدم استحکام خانواده در ایران برای افراد متاهل و دارای فرزند و یا مواردی که در بررسی پرونده مسافرت­های توریستی مورد ملاحظه قرار می گیرد مانند تمکن مالی و دارا بودن اموال غیرمنقول، از صدور روادید اجتناب نمود.

بی تردید ارائه دعوتنامه از سوی کمیته اجرایی این نشست تخصصی خود دلیل روشنی بر باور برگزارکنندگان آن در ضرورت حضور نمایندگانی از منطقه بحران­ زده جنوب غرب آسیا است. با توجه به ناامنی و حضور تروریست­ها در منطقه خاورمیانه و نقض گسترده حقوق بشر و بشردوستانه به ویژه حقوق زنان و کودکان، حضور نهادهای ایرانی، فعالان جامعه مدنی و سازمان­های غیر دولتی که در متن و یا لااقل نزدیک به کانون بحران هستند، در جهت حمایت از صلح و ارزش­های انسانی در این منطقه حساس، انکار ناکردنی است.

 انتظار می­رفت دولت کانادا که پس از جنگ جهانی دوم همواره داعیه­ دار حمایت از حقوق بشر، آزادی­ های اساسی و ارزش­های دموکراتیک است، از رفتارهای گزینشی و سیاسی اجتناب ورزد و بر اساس نزاکت و عرف بین­ المللی و همچنین اصول مسلم حقوق بین الملل بشر از جمله اصل عدم تبعیض با شهروندان دیگر کشورها رفتار نماید و مانع از حضور فعالان حقوق مدنی و حقوق بشر در این نشست نشود.

چگونه است که کانادا از یک­سو منشور حقوق و آزادی­ها را در قانون اساسی خود به رسمیت می­شناسد و قانون حقوق بشر به تصویب می­رساند و مدعی دفاع از اصول و آرمان­هایی همچون برابری همه در برابر قانون، حمایت از حقوق بشر و آزادی نظیر آزادی بیان، آزادی انجمن­ ها و حمایت از افراد در برابر تبعیض است، و از سوی دیگر از حضور افراد در یک مجمع جهانی غیر سیاسی_ غیر دولتی که در راستای اعمال اقدامات مشخص در سطح ملی و بین المللی برای تغییر جهان امروز به سمت آرمان­های انسانی و صلح است، ممانعت به عمل می­آورد؟

همچنین با توجه به اینکه کشورهای میزبان برگزارکننده این گردهمایی، در سال­های گذشته برای فعالان و سازمان­های حقوق بشری ایرانی روادید صادر کرده­ اند، چگونه در یک همایش مشترک و در حالی که تمامی مدارک به صحت و درستی به کنسول کشور کانادا تقدیم شده، با دلایل واهی و پراکنده و ایرادات غیر منطقی از حضور ایرانیان در این همایش جلوگیری به عمل آمده است؟ به نظر می­رسد اینگونه رفتارهای گزینشی، سیاسی و تبعیض آمیز دولت کانادا نسبت به فعالان عرصه اجتماعی و مدافعان حقوق بشر باشد. رفتاری ضدبشری که در دنیای پر آشوب امروز هرگز فراموش نخواهد شد.