از جان انقلاب و نظام چه می‌خواهید؟
خبرگزاری فارس ـ بیش از سی وهفت سال از عمر انقلاب اسلامی می‌گذرد واکنون پس از خون دل خوردن‌های فراوان،پس از تلاش، جدیت، فداکاری، ازخودگذشتگی، ایثار وگذخبرگزاری فارس ـ بیش از سی وهفت سال از عمر انقلاب اسلامی می‌گذرد واکنون پس از خون دل خوردن‌های فراوان،پس از تلاش، جدیت، فداکاری، ازخودگذشتگی، ایثار وگذشتن از جان ومال ودارایی همه آحاد مردم به مرحله تثبیت انقلاب رسیده ایم ودرحالی‌که ساده زیستی وهیچ نخواستن رهبرانش ازبیت المال حتی برای بدبین ترین دشمنان این نظام وانقلاب به اثبات رسیده است اما اشرافیگری واشرافی‌زیستن علیرغم تذکرات مکرر حضرت امام ومقام معظم رهبری ،توسط بعضی از مسئولین پایین تر ازبین نرفته است.
بیش از حق خودطلب کردن ودست درازی به بیت المال بارها وبارها اتفاق افتاده واز زبان مردم نیز با نگرانی وانتقاد شنیده میشود. اختلاس، دریافت حقوق ودستمزد یا پاداش زیادترو سوء‌استفاده از موقعیت و....اتفاقاتی هستند که هر هفته نووکهنه می‌شوند.
در پشت حجاب انقلابی بودن صوری، دست درازی به حقوق دیگران وبیت‌المال چه توجیهی دارد؟
برهمین مبنا بود که مقام معظم رهبری با تیزبینی، ریزبینی وزمان‌سنجی ودرایت در زمان‌های حساس به روشنگری وهدایت پرداخته و درفرمایشات اخیرشان انقلابیون واقعی ومعیارهایش را برای جامعه مشخص نمودند حال باید دید چه کسانی این معیارها را دارند؟
حال باید پرسید کسانی که حقی بیشتر برای خود قائل بوده‌اند چه توجیهی دارند؟
می‌خواهند بگویند صف اول مبارزات بودیم مگر حضرت علی نبود؟ مگر امام خمینی نبود مگر مقام معظم رهبری و دیگران نبودند؟ چه خواستند؟ چه کردند وچه طلب کرده اند؟ چه گرفته‌اند؟
می‌خواهند بگویند صف اول نماز جمعه وجماعات بودیم مگر علی وپیروان ودوستداران واقعیش نبودند،آنها از جان حکومت اسلامی وبیت‌المال چه خواستند وچه گرفتند؟
می‌خواهند بگویند همیشه درصحنه بوده‌ایم ودرصف اول راهپیمایی‌ها درروزهای نشان داروخاص در این حکومت اسلامی بوده‌ایم که البته مردم بعضی از اینها را می‌شناسند ومی‌دانند الان کجا هستند وچه میکنند وآن حضورها ریا وتظاهر بوده است که در مجامع عمومی ظاهر شده اما بعد مردم دیدند که چه خونخوارانی برای جان انقلاب بوده اند که حق مردم فقیررا ربوده واکنون درکشورهای غربی زندگی اشرافی دارند واز این دست شاید هنوز هم هستند.
می‌خواهند بگویند دردوران دفاع مقدس چقدر بودیم وچکار کردیم مگر حضرت علی ونزدیکانش در تمامی نبردهای بین اسلام وکفر کنار پیامبر نبودند چه طلب کردند چه اضافی گرفتند؟
عده ای که در مبارزات بین اسلام وکفر کنار حضرت علی بودند مگر بعدا روی حضرت علی پنجه وشمشیر نکشیدند؟ پس بودن در خط اول مبارزات به معنای ماندگاری ابدی درصف انقلابیون واقعی نیست.
آنها که درمبارزات پیروزی انقلاب ودفاع مقدس جانشان را هدیه اسلام کردند که اسلام کامل تشیع ونظام جمهوری اسلامی ومردم این سرزمین وعزت واعتبار وسربلندی ایران مدیون خون آنهاست وقطعا روح بلندشان نظاره‌گر اعمال ما هست تا ببینند ما چه می‌خواهیم، چه می‌کنیم واز نظام وانقلاب بابت قدمی اگربرداشته‌ایم چه طلب می‌کنیم، چه خواسته‌اند وهدفشان چه بود؟ ما برای آنها و راه انتخابیشان چه کرده‌ایم؟
اگر فرمایشات حضرت امام ومقام معظم رهبری را مرور کنیم متوجه می‌شویم که ما در مقابل آنها شرمنده‌ایم وحقشان را بخوبی ادا نکرده‌ایم. جانبازان زیادی داریم که روی تخت‌هایی در مراکز نگهداری خوابیده‌اند که حتی از انجام تکالیف دینی خود نیز ناتوانند و بهترین دوران عمرشان را درمعرکه خون وآتش بوده‌اند واعضای خود را به این نظام بخشیده‌اند آیا شرمنده آنها نیستیم؟ برای آنها چه کرده‌ایم؟ آیا آنها را برای کودکان، جوانان و مردمی که تشنه دیدن وشنیدن دلاوری‌ها وایثار آنها درکنار سایر رزمندگان ومردان مرد روزگار که هنوز به معنای وافعی انقلابی و ولایی وپایبند به ارزش‌های نظام مانده اند، برایشان هستند، همان‌هائی‌که آرامش وامنیت کنونی مرهون زحمات آنهاست بخوبی شناسانده‌ایم حق و دینشان را ادا کرده‌ایم؟ اینها از انقلاب وبیت‌المال چه طلب کرده‌اند چه گرفته‌اند؟ اینها فضایی امن ایجاد کردند تا متاسفانه بعضی از انقلابی‌نماها با تظاهر و ریا بیش از حقشان طلب کنند .که البته اینها طبق فرمایشات مقام معظم رهبری خارج از دایره انقلابیون واقعی قرار می‌گیرند.
عده زیادی از مردم وخصوصا جوانان شاید صف اول نبوده‌اند اما با تمام وجود وتعصب به انقلاب ونظام عشق می‌ورزند بسیاری از نسل دومی وسومی‌ها بیش ازهمرزمان باکری‌ها، همت‌ها، صیاد، شیرازی ها وسردارسلیمانی ودیگرمردان شریف روزگار روی آنها تعصب دارند نباید برای آنها الگوی بد بود.
نسل اولی‌هایی که انقلابی ماندند ذخائر نظامند هرچند انقلابی بودن صرفا قدیمی‌بودن نیست صرفا در جنگ حضور داشتن نیست مگر مقام معظم رهبری معیارهای انقلابی بودن را تبیین نکرده‌اند؟ البته باید به جوانان متعصب به نظام وانقلاب اعتماد کنند
مگر تا بزرگی بلند نشود کوچکی وجوانی می‌تواند جای آن بنشیند؟ زمان، زمان دگردیسی وپوست اندازی است که دلسوزان ودوست داران واقعی انقلاب وانقلابیون واقعی جای بعضی انقلابی نما که درمسیر اشرافیگری قرار گرفته‌اند ودر لحظات حساس که باید حرف بزنند اما روزه سکوت می‌گیرند، بنشینند.
مگر شاعر زنده نگهدارنده سخن پارسی نگفته است
جوانان دانا ودانش پذیر توانند نشینند برجای پیر
همان جوانانی که شاید جبهه نرفته وندیده اند شاید صفوف بعدی باشند اما بسیار حافظ نظامند وبا اشاره رهبر برای انقلاب ونظام جان می‌دهند . و درپایان اشاره به فرمایش رهبری کنیم که فرمودند:
آن کسانی که از راه انقلاب برگردند، مثل کسانی هستند که در تابستان روزه گرفته‌اند و تا اواخر روز، روزه را حفظ میکنند، اما یک ساعت به غروب، دو ساعت به غروب طاقتشان تمام میشود؛ افطار میکنند. این مثل همان کسی است که از اولِ روز، روزه نگرفته است. باطل کردن روزه در هر زمانی از ساعات روز باشد، ابطال روزه است. در راه انقلاب اگر ثبات قدم وجود نداشت، اگر پیوستگی حرکت وجود نداشت، انسان رابطه‌اش با انقلاب قطع میشود واین بی‌وفائی به انقلاب است.
به امید آن روز که بی‌وفایان به انقلاب دست خود را بر گلوی انقلاب اسلامی بردارند وجان انقلاب را بیشتر آزرده نکنند وبلند شوند تا دوستداران واقعی انقلاب وولایت علوی جایشان بنشینند ودرمسیر خدمت‌گذاری به مردم ونظام قرار گیرند همانهایی که حاضرند اگر حتی به اشتباه سهوی نیز دستشان سائل بیت‌المال شد آهن گداخته دریافت کنند بسان اجرای عدالت حضرت علی وبا جان دل بپذیرند.
انتهای پیام/
http://fna.ir/OG6UNY
