اجتماع > اجتماعی - سید حسن موسوی چلک:سال ۸۴آیین‌نامه‌ای تحت عنوان ساماندهی کودکان خیابانی در دولت مصوب شد. طبق این آیین‌نامه حدود ۱۳د

اجتماع > اجتماعی - سید حسن موسوی چلک:
سال ۸۴آیین‌نامه‌ای تحت عنوان ساماندهی کودکان خیابانی در دولت مصوب شد. طبق این آیین‌نامه حدود ۱۳دستگاه در حوزه ساماندهی کودکان مسئولیت داشتند و مسئولیت‌های هر دستگاه مشخص بود.

حتي پيش از تصويب اين آيين نامه يعني از سال 78ساماندهي كودكان كار در كشور طبق تفاهمنامه اي كه آن زمان بين وزارت كشور و سازمان بهزيستي منعقد شده بود، انجام مي شد. از همان ابتدا كه بررسي اين آسيب اجتماعي مطرح شد، رويكرد شناسايي و جذب كودكان كار بدون اجبار در دستور كار قرار گرفت؛ به اين صورت كه كودكان كار شناسايي مي شدند، بعد از شناسايي مراكز مددكاري به آنها معرفي مي شد و در پايان با مشاركت مددكاران اين كودكان با رضايت كامل و بدون اجبار به مراكز مي پيوستند.

جمع آوري متكديان پيش بيني شده بود اما براي كودكان كار به هيچ عنوان رويكرد«جمع آوري» نبوده و نداريم. جمع آوري كودكان كار در تهران كه اين اواخر شاهد آن بوديم يك استثناست. گهگاهي يك مسئول برسر كار مي آيد كه يا به دليل عدم شناخت جنس كار يا به دليل قرار گرفتن تحت فشارهاي سياسي، اقدامات نسنجيده اي انجام مي دهد ومتأسفانه در پايان مي بينيم با يك اقدام آبروي يك سازمان مردمي را مي برد. بهزيستي اصلا با رويكرد قهري و سلبي هيچ زماني موافق نبوده است. روح كار در بهزيستي در مورد كودكان كار در هيچ دوره اي «جمع آوري » آنها نبوده و نيست.

موضوع كودكان كار پيچيدگي اجتماعي بسياري دارد. به همين سادگي نيست كه با جمع آوري آنها مسئله حل شود؛ مثلا كودكان اتباع بيگانه بدون مجوز و كودكان بي هويتي كه از مادر ايراني و پدر غيرايراني متولد شده اند، بخشي از جامعه كودكان كار كشورمان را تشكيل مي دهند. اين دو گروه، كودكاني هستند كه هنوز در مورد آنها تصميم گيري روشني گرفته نشده است.جمع آوري كودكان كار در تهران يك اقدام اشتباه محض بود؛ در اين رابطه آن كسي كه دستور داد و آنكه اجرا كرد هر دو اشتباه كردند. اين همه مخالفت هاي مدني و مسئولان كشور با موضوع جمع آوري كودكان كار از سر دشمني با يك سازمان و يك شخص خاص نيست؛ مخالفت با يك كار اشتباه و بد است. در واقع كسي مخالف اين نيست كه كودكان كار در كنار كاركردن از ساير حقوق شان بهره مند شوند، به مدرسه بروند و مانند ديگر كودكان به جاي كار، بازي و كودكي كنند اما وقتي خانواده به درآمد آنها نياز دارد، حتي اگر كودكان را از خيابان جمع آوري هم كنيم باز به كارهاي زيرزميني پناه مي برند. بايد قبول كنيم كه طرح جمع آوري كودكان كار اشتباه بود. البته اين كار اشتباه بارها به صورت مقطعي در شهرستان ها انجام شد اما هيچگاه نتيجه نگرفت. آن عواملي كه باعث مي شود كودك، خيابان را به عنوان محيط كار انتخاب كند، بسيار پيچيده است.

متأسفانه ما هيچ كنترل و مديريتي روي اين عوامل نداريم. تازماني كه جامعه ما با فقر دست و پنجه نرم مي كند و نظام فراگير اجتماعي ندارد، طبيعي است كه فقرا در آن براي سير كردن شكم شان به تكدي گري، فال فروشي، سرقت و... روي آورند. تا زماني كه عوامل و دلايل ورود كودكان كار به خيابان، شناسايي، مديريت و برطرف نشود، اقدامات جانبي مثل جمع آوري آنها، تنها پاك كردن صورت مسئله است.