انتخابات آرام، آینده پرابهام/ کمیته المپیک و سال پرتنش ورزش ایران

انتخابات آرام، آینده پرابهام/ کمیته المپیک و سال پرتنش ورزش ایران

به گزارش خبرنگار مهر، طی سال گذشته مجامع انتخاباتی زیادی در سطح ورزش کشور برگزار شد که بی شک مجمع انتخاباتی کمیته ملی المپیک مهمترین آن بود؛ مجمعی که

به گزارش خبرنگار مهر، طی سال گذشته مجامع انتخاباتی زیادی در سطح ورزش کشور برگزار شد که بی شک مجمع انتخاباتی کمیته ملی المپیک مهمترین آن بود؛ مجمعی که ۲۰ آبان ماه و با تعیین زمان برگزاری استارت آن زده شد و با «مهره چینی»، «یکه تازی»، «قیام» و «مهندسی» پیگیری شد و ۲۵ دی ماه با مشخص شدن صاحبان ۱۱ کرسی هیات رئیسه و هیات اجرایی به سرانجام رسید.

در این فاصله دو ماهه اقدامات زیادی برای برگزاری سرِوقت و قانونی این انتخابات برگزار شد و از جمله معرفی خبرگان ورزشی، تعیین زمانی برای نام نویسی کاندیداها، بررسی صلاحیت آنها، تشکیل ستاد نظارت و ...؛ در حالی که از چندماه پیش از انجام همه این اقدامات نام رئیس جدید کمیته ملی المپیک بر سر زبان ها بود و تشخیص اینکه چه کسانی و برای کدام صندلی ها شانس بیشتری دارند، بر اساس «مهره چینی» های انجام شده کار خیلی سختی نبود.

رضا صالحی امیری تنها گزینه مطرح برای ریاست کمیته ملی المپیک بود آنهم وقتی که هنوز موج انتخاباتی به طور جدی به راه نیفتاده بود. ریاست صالحی امیری در کمیته محتمل تر شد وقتی وی به عنوان یکی از پنج خبره ورزشی انتخاب و معرفی شد در حالیکه به جز سه ماه سرپرستی وزارت ورزش، پیشینه ورزشی دیگری نداشت. این خبره ورزشی بازهم به صندلی ریاست کمیته نزدیک تر شد وقتی برای تصدی آن نام نویسی کرد و خیلی راحت و بی دغدغه به عنوان دوازدهمین رئیس روی آن نشست وقتی تنها رقیبش یعنی محمود خسروی وفا طبق وعده خود انصراف داد تا «یکه تازی» صالحی امیری با «قیام» اعضای مجمع علنی شود.

اینگونه مهمترین مجمع انتخاباتی ورزش کشور در سال ۹۶ به صورت کاملا «مهندسی شده» برگزار شد در حالیکه همین انتخابات و خروجی آن تعیین کننده کارنامه آسیایی و المپیکی ایران خواهد بود. کارنامه ای که عیار واقعی ورزش ایران را مشخص می کند. هجدهمین دوره بازی های آسیایی که مردادماه به میزبانی اندونزی برگزار می شود اولین رویدادی است که نتایج آن تعیین کننده این کارنامه و در واقع عملکرد مدیران کمیته ملی المپیک در دوره جدید است.

برای حضور در این بازی ها، طی دو ماه گذشته اقدمات قابل توجهی در کمیته ملی المپیک انجام شد و از جمله سر و سامان دادن به وضعیت بلاتکلیف سرپرست کاروان ایران با انتخاب نصرالله سجادی و البته مهمتر از آن انجام رایزنی های نتیجه بخش برای به حداکثر رساندن بودجه دریافتی از دولت و حداکثر تخصیص به فدراسیون ها؛ اما آنچه مسلم است اینکه گذشت دو ماه از روی کار آمدن ارکان جدید هیات رئیسه و هیات اجرایی کمیته ملی المپیک زمان مناسبی برای ارزیابی نتیجه مدیریت آنها نیست.

پایان دادن به مدیریت آکادمی ملی المپیک با انتخاب قره خانلو به عنوان رئیس و تعیین تکلیفت مدیریت هر یک از کمیسیون ها در کنار پیگیری منظم و هفتگی جلسات هیات اجرایی از دیگر اقدامات خوب انجام شده در کمیته ملی المپیک و با مدیریت رضاصالحی امیری در دو ماه گذشته بود.

در کل در دو ماهی که از آغاز دوره چهار ساله مدیریت جدید کمیته ملی المپیک می گذرد، همه کارها سرِوقت و حتی زودتر از موعد در این کمیته انجام شد طوریکه فعلا کار نکرده ای روی زمین نمانده است. از این حیث می توان به صالحی امیری و همراهانش نمره قبولی داد اما آیا همین نمره و در کل این دو ماه و اقدامات انجام شده در آن می تواند ملاک دقیق و تعیین کننده ای برای ارزیابی باشد؟

به هر حال مهمتر از هر اقدامی، خروجی آن است که تعیین کننده خواهد بود ضمن اینکه زمانی بیشتر از دو ماه و حداقل 6 تا 12 ماه برای آن لازم است. با این اوصاف امروز زمان مناسب و به جایی برای ارزیابی دقیق مدیریت جدید کمیته ملی المپیک نیست. صالحی امیری به عنوان غیرورزشی ترین رئیس کمیته ملی المپیک تا امروز اقدمات به موقعی در این کمیته انجام داده اما زمانی می توان مُهر تائید را به این اقدامات زد که نتیجه آن هم رضایت بخش باشد و این نتیجه در بازی های آسیایی و بازی های المپیک قابل استنادتر از هر رویداد دیگری خواهد بود.