به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، غلامحسین ابراهیمی دینانی عضو مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران در برنامه اخیر معرفت که از شبکه چهارم سیما

به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، غلامحسین ابراهیمی دینانی عضو مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران در برنامه اخیر معرفت که از شبکه چهارم سیما پخش شد، درباره قطعه ای از کتاب «من و جز من» درباره خواست حقیقت و حقیقت مباحثی را بیان کرد.

وی گفت: هر انسانی خواستار حقیقت است نمی توان کسی را پیدا کرد که حقیقت را خواستار نباشد حتی اگر اعمالش باطل باشد بازهم به دنبال حقیقت است پس خواستن حقیقت تقریباً ذاتی انسان است حال اینجا یک سؤال پیش می آید که خواستن حقیقت از کجا می آید و چه کسی حقیقت را می خواهد؟

دینانی با بیان اینکه انسان به هر آنچه «آری» بگوید با آن متحد می شود، افزود: دو کلمه در زبان هر انسانی است؛ «آری» و «خیر». حال آن کسی که به حقیقت «آری» می گوید، خود حقیقت است چرا که تا «آری» را گفته با حقیقت متحد شده است.

وی در ادامه گفت: برخی ممکن است این پرسش برایشان پیش بیاید که اصلاً عنوان همین کتاب بنده «من و جز من» یعنی چه؟ باید بگویم هر انسانی تنهایی و ارتباط را می فهمد، حال انسان همواره از آغاز تولد تا پایان عمر بینابین تنهایی و ارتباط است و این دو حالت را مدام تجربه می کند، این همان «من و جز من» است.

دینانی در پاسخ به این پرسش خود که آیا انسان مرگ را تجربه می کند، گفت: خیر، اینها مزخرفاتی است که این روزها مطرح می شود یا در برخی کتاب ها از تجربه مرگ انسان ها نوشته شده است که مثلا فلانی به آن دنیا رفته و برگشته و تجربیات خود را بیان کرده است، این قابل پذیرش نیست که کسی برود و بعد از مدتی بازگردد. البته ما مرگ اندیشی داریم و انسان می داند که می میرد اما تجربه غیر از دانستن است، انسان تولد و مرگ خود را تجربه نمی کند.

وی در ادامه افزود: تمام تجربیات انسان در فاصله بین مرگ و تولد است برخی عمر کوتاه می کنند، برخی متوسط و برخی طویل اما همه این تجربیات انسان در این فاصله رخ می دهد یعنی بین تولد تا مرگ.

دینانی در ادامه گفت:حال این سؤال پیش م یاد که آیا انسان همه چیز را تجربه می کند یا خیلی چیزها هست که به تجربه نمی آید؟ طبیعیات از موضوعات مورد تجربه انسان است یعنی طبیعت و آنچه که به طبیعت مرتبط است را انسان تجربه می کند. طبیعت در واقع نردبان و پل الهیات است پوزیتویست ها طبیعت را به پل نزدیک می کنند چرا که افقی حرکت می کنند.

وی همچنین افزود: درحالی که اگر طبیعت را پلکانی و عمودی بدانیم باید بگوییم که کل طبیعت نردبانی است که پله پله باید طی شود این پله ها با قدم عشق تندتر و آسان تر طی می شود درحالیکه عقل یک مقدار سخت تر و استدلالی، با شک و یقین و ... همراه است قالب مدرم هم عشق را به تجربه عقل ترجیح می دهند و با عشق گام بر می دارند.

چهره ماندگار فلسفه ایران با طرح این پرسش که قدرت عشق بیشتر است یا عقل، گفت: فرهاد بیستون را با قدرت عشق شکست پس عشق قدرت بیشتری دارد. اما نکته دیگر اینکه ما یک قدرت عشق داریم و یک عشق به قدرت که این عشق به قدرت خطرناک ترین چیزها است چرا که تمام خطرهای عالم از عشق به قدرت حاصل می شود، تمام مفاسد بین سران کشورهای جهان و فسادها ناشی از همین است.

وی در پایان یادآور شد: این فردی که امروز می خواهد رییس جمهور جدید آمریکا شود پول دارد اما عاشق قدرت است و همه کاری برای اینکه به قدرت برسد، انجام می دهد. پس قدرت عشق بسیار زیبا است اما عشق به قدرت مایه فساد است و تمام جنگ های طول تاریخ معلول عشق به قدرت است.

انتهای پیام/ک