برندگان نوبل، بدترین نقاشان جهان

برندگان نوبل، بدترین نقاشان جهان

همشهری آنلاین: نمایشگاه عکسی که به تازگی افتتاح شده‌است نشان می‌دهد برندگان جایزه نوبل شاید در زمینه کاری خود نابغه باشند، اما بیشتر آنها در زمینه نقا

برندگان نوبل، بدترین نقاشان جهان دانش > دانش - همشهری آنلاین:
نمایشگاه عکسی که به تازگی افتتاح شده‌است نشان می‌دهد برندگان جایزه نوبل شاید در زمینه کاری خود نابغه باشند، اما بیشتر آنها در زمینه نقاشی و رنگ‌آمیزی کمترین استعدادی ندارند.
فیزیکدان رابرت لاگلین برنده نوبل فیزیک ۱۹۸۸ لاگلین به خاطر مشارکت در کشف اینکه الکترون‌ها در یک میدان مغناطیسی قوی می‌توانند مایع کوانتومی ایجاد کنند موفق به دریافت این جایزه شد
فرانسوا بار سینوسی ویروس‌شناس وی در سال ۲۰۰۸ به خاطر کشف ویروس HIV نوبل فیزیولوژی را دریافت کرد
استیون‌چو، برنده نوبل فیزیک ۱۹۹۷ چو که از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ وزیر نیروی آمریکا بود، به خاطر مطالعاتش در زمینه سرد‌کردن و به‌دام انداختن اتم‌ها با کمک لیزر برنده نوبل شد
الیزابت بلک‌برن، زیست‌شناس ور در سال ۲۰۰۹ نوبل فیزیولوژی را به واسطه کشف تلومرازها، آنزیمی که از تلومرها محافظت می‌کند، نوبل فیزیولوژی را از آن خود ساخت
جورج بدنورز برنده نوبل فیزیک ۱۹۸۷ وی به خاطر کشف ابررسانایی در برخی مواد سرامیکی نوبل فیزیک را به خانه برد
بروس بوتلر، برنده نوبل فیزیولوژی ۲۰۱۱ بوتلر و همکارش هافمن به‌خاطر کشف پروتئین‌های گیرنده در سیستم ایمنی بدننوبل فیزیولوژی را از آن خود ساختند


$(document).ready(function () { var tn1 = $(".gallery").tn3({ skinDir: "../../../content/default", imageClick: "fullscreen", image: { maxZoom: 1.5, crop: false, clickEvent: "dblclick", transitions: [{ type: "blinds" }, { type: "grid" }, { type: "grid", duration: 460, gridX: 1, gridY: 8, sort: "random", method: "scale", partDuration: 360 }] }, thumbnailer: { overMove: false } }); });

براساس گزارش لايوساينس، اين نمايشگاه كه "طراحي‌هايي از علم: عكاسي از برندگان نوبل" نام دارد،‌ در دانشگاه كاليفرنيا ديويس افتتاح شده‌است. در تصاويري كه در اين نمايشگاه ديده مي‌شود، تعدادي از برترين دانشمندان جهان حضور دارند درحالي كه طراحي‌هاي عجولانه‌‌اي كه با استفاده از مداد شمعي كشيده‌اند را به دست گرفته‌اند.

ولكر استگر عكاس تصميم گرفت مهارت‌هاي رنگ‌آميزي و نقاشي اين دانشمندان را بيازمايد تا بتواند زاويه‌اي متفاوت از روحيه و استعداد نوابغ دانش جهان را در تصاويرش به نمايش بگذارد.

براي ثبت اين تصاوير، به هريك از دانشمندان تعدادي مداد شمعي و يك برگه بزرگ سفيد داده شد و از آنها درخواست شد تا كشفي كه براي آنها نوبل را به ارمغان آورده، ترسيم كنند. سپس دانشمندان شاهكارهاي هنري خود را به دست گرفته و در برابر دوربين ايستادند.

استگر مي‌گويد تقريبا تمامي دانشمنداني كه در اين پروژه شركت داشتند، از درخواستي كه از آنها شده بود شگفت‌شده شدند، زيرا تا پيش از آن خبر نداشتند بايد مهارت نقاشي خود را آشكار كنند.

دانشمندان هريك با رويكردي متفاوت به خواسته استگر عمل كردند. كارلو روبيا، كه به خاطر مطالعاتي كه منجر به كشف بوزون‌هاي W و Z شده‌بود در سال 1984 نوبل فيزيك را از آن خود كرد، در نقاشي‌اش خود را كشيد كه درون يك تابه درحال سرخ كردن اتم‌ها است. كريستيان نوسلين ولهارد ويروس‌شناس نيز توده‌اي از مگس‌هاي ميوه را كشيد. وي به خاطر تحقيقاتش درباره نقش ژنتيك در رشد جنين در سال 1995 موفق به دريافت نوبل فيزيولوژي شد.

لئون لدرمن برنده نوبل فيزيك 1988 كه برروي كوآرك‌ها و لپتون‌ها مطالعه كرده‌بود، دو ذره اوليه كه سنگ‌بناهاي ماده به‌شمار مي‌روند، گروهي از دانشمندان را كشيد كه به دور جايزه نوبل خود درحال شادي هستند. ريچار تيلور فيزيكدان نيز كه در سال 1990 در زمينه فيزيك ذره‌اي نوبل فيزيك را از آن خود ساخت،‌برگه‌اي سفيد را تحويل داد و در پاسخ به اين پرسش كه چرا برگه‌اش سفيد است گفت: روي جاهاييي از اين كاغذ كوآرك‌ها ديده مي‌شوند.

اما در تمامي اين نقاشي‌ها يك نقطه اشتراك وجود دارد: عنصر بازيگوشي. به گفته اولوو آملين رئيس موزه نوبل در استكهلم كه اولين بار اين نمايشگاه را در سال 2012 راه‌اندازي كرد، استگر فرصتي عالي را براي ثبت پرتره‌هايي شخصي ايجاد كرد كه در آنها خلاقيت و بازيگوشي موضوعات اصلي هستند.