اقتصاد > اقتصاد‌ ایران - چند سالی است که به توسعه مناطق جنوب شرقی کشور به‌ویژه بندرچابهار و منطقه مکران توجه زیادی می‌شود که البته ای

اقتصاد > اقتصاد‌ ایران - چند سالی است که به توسعه مناطق جنوب شرقی کشور به‌ویژه بندرچابهار و منطقه مکران توجه زیادی می‌شود که البته این موضوع خود نشان از این دارد که پیش از این کاری در آن نواحی انجام نشده است.

اينك اما با تأكيد ويژه مقام معظم رهبري بر توسعه منطقه مكران و توجه دولت به توسعه مناطق جنوب شرقي كشور، بايد يك برنامه آمايش ملي سرزمين تدوين شود و توسعه اين مناطق با هدف اسكان بخشي از جمعيت كشور، مدنظر قرار گيرد.

در حقيقت، فعلا بخش مهمي از كشور ما، با وجود داشتن حدود هزار كيلومتر خط ساحلي و ارتباط با اقيانوس، مسكون نيست و در زمره مناطق كمتر توسعه يافته و حتي عقب افتاده قرار مي گيرد. اكنون اما، از يك سو اراده ملي بر اين قرار گرفته كه اين مناطق توسعه پيدا كنند و از سوي ديگر، در منطقه چابهار سرمايه گذاري كلاني در حال انجام است كه بخش هايي از آن از محل منابع داخلي، منابع صندوق توسعه ملي و بخش هايي از محل سرمايه گذاري هندي ها تأمين مي شود.

نكته ديگري كه بايد مدنظر قرار بگيرد، توجه به كريدوري است كه از منطقه چابهار به سمت مرز افغانستان كشيده مي شود؛ اين كريدور بايد براي ترانزيت كالا مورد بررسي قرار گيرد و خطوط راه آهن احداث شود. ضمن اينكه براي اسكان جمعيت در بندرجاسك نيز بايد كارهايي انجام شود؛ البته نمي توان منتظر وقوع معجزه اي باشيم كه باعث شود كارها به سرعت پيش برود بلكه بايد براي تدوين يك برنامه اصولي دست به كار شويم كه نقشه راه بلندمدت توسعه و جذب سرمايه گذاري آن مناطق را ترسيم كند.

بر اين اساس، ضرورت دارد يك برنامه آمايش ملي سرزمين را اجرا كنيم چراكه برنامه هاي كوتاه مدت يكساله يا حتي برنامه هاي توسعه پنج ساله فرصت اين را ندارند كه فضاهاي خالي مستعد توسعه اين مناطق را شناسايي كنند؛ از اين رو، بدون وجود يك برنامه آمايش حداقل 20 تا 25ساله، نمي توانيم به اهداف توسعه اي بلندمدت در اين مناطق برسيم. در دوره اي كه ايران با تهديد بمباران پايانه نفتي خارك مواجه بود نيز اين مسئله مطرح شد كه براي انتقال پايانه هاي نفتي به سمت چابهار طرح ريزي شود و پايانه نفتي كشور، در منطقه چابهار مستقر باشد.

اين مسئله اكنون نيز بايد در ستور كار قرار بگيرد؛ در نتيجه اين كار، هم فاصله با بازار بين المللي كمتر مي شد وهم يك منطقه توسعه نيافته و حتي فراموش شده اي به نام مكران به توسعه مي رسد. البته برخي مطرح مي كردند كه در اين مناطق امكانات زيستي محدود است و نمي توان جمعيت را در آن نواحي مسكون كرد درحالي كه در آن سوي آب هاي سرزميني ما، شيخ نشينان توانسته اند در سواحل درياي عمان و خليج فارس تكنولوژي را به خدمت بگيرند و معضل نبود امكانات زيستي را برطرف كنند.