در ایام مسلمیه به رسم میزبانی حسینیه‌ها را خالی می‌کردیم
همشهری آنلاین- شهره کیانوش راد: حاج اکبرآقا، متولد ۱۳۲۶ و از کودکی شاهد حضور هیئت‌های عزاداری در شهرری است. از او می خواهیم برایمان از قدمت این سنت دی
همشهری آنلاین- شهره کیانوش راد: حاج اکبرآقا، متولد ۱۳۲۶ و از کودکی شاهد حضور هیئت‌های عزاداری در شهرری است. از او می خواهیم برایمان از قدمت این سنت دیرینه در شهرری بگوید. او می‌گوید: «از وقتی به یاد دارم، مراسم مسلمیه از شب ۷تا ۹ذی‌الحجه به‌مدت ۳شب در شهرری برگزار می‌شده است. در این شب‌ها هیئت‌های مختلف از تهران به شهرری می‌آمدند و در مراسم مسلمیه در وصف بی‌وفایی کوفیان و شهادت مسلم بن عقیل نوحه‌سرایی می‌کردند.»
اما چرا هیئت‌های تهرانی، شهرری را برای عزاداری در ایام مسلمیه انتخاب می‌کردند، حاج اکبر کاوه می‌گوید: «تهرانی‌ها به زیارت مرقد حضرت عبدالعظیم(ع) اهمیت می‌دادند و در طول سال چندین بار برای زیارت به شهرری می‌آمدند، برای همین در ایام مسلمیه و قبل از شروع‌ماه محرم با آمدن به این حرم شریف به نوعی به پیشواز عزاداری برای امام‌حسین(ع) می‌رفتند. یادم هست آن زمان وسیله نقلیه مانند امروز نبود و خیلی وقت‌ها تهرانی‌ها وقتی شب برای عزاداری به شهر ری می‌آمدند، مجبور می‌شدند همان جا بمانند، به همین دلیل اهالی شهرری همه حسینیه‌ها را برای میزبانی از تهرانی‌ها خالی می‌کردند. حتی هیئت‌های شهرری هم در آن ۳روز برنامه‌های خود را تعطیل می‌کردند و در خدمت میزبانی از عزادارانی بودند که از تهران به شهرری می‌آمدند.»
زمستان و تابستان، مسلمیه برگزار می شودهر چه نوحه‌خوان، میاندار، سینه‌زن و هیئت‌های معروف بود همه از تهران می‌آمدند. در زمستان و تابستان، اگر درجه سرمای هوا زیر صفر بود یا بالای ۵۰درجه، مراسم مسلمیه برگزار می‌شد. یادم هست یک سال زمستان در شهرری برف شدید باریده بود. آن زمان خبری از برف‌روبی خیابان نبود. بیرون که می‌آمدیم پایمان تا زانو در برف فرو می‌رفت. اما همان سال هم میزبان عزاداران تهرانی بودیم و مراسم شهادت حضرت مسلم بن عقیل را برگزار کردیم.»
به‌گفته قدیمی‌های شهر ری حتی برخی مردم شهرری خانه‌های خود را برای پذیرایی و اسکان هیئت‌هایی که از تهران به شهرری می‌آمدند، خالی می‌کردند. حاج‌محسن‌امینی‌مقدم، از خادمان حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)، می‌گوید: «سید جواد اسدالله شیرازی تمام این ۳روز خانه‌اش را در اختیار تهرانی‌ها قرار می‌داد. حاج سلطان رضوی امیری نیز خانه بزرگی داشت که به عشق امام‌حسین(ع) خانه‌اش را برای اسکان تهرانی‌ها خالی می‌کرد.»
