به گزارش خبرگزاری مهر، برنامه گفتگوی فرهنگی با عنوان «تلفن همراه با فرهنگ ما چه می کند؟» با تماس تلفنی با حجت الاسلام نصرالله پژمانفر نایب رئیس کمیسیو

به گزارش خبرگزاری مهر، برنامه گفتگوی فرهنگی با عنوان «تلفن همراه با فرهنگ ما چه می کند؟» با تماس تلفنی با حجت الاسلام نصرالله پژمانفر نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی از آنتن رادیو گفتگو پخش شد.

حجت الاسلام پژمان فر در آغاز این گفتگو با تاکید براینکه انسان نمی تواند در برابر تکنولوژی مقاومت کند، گفت: تلفن همراه وارد زندگی مردم شده است و حضور بیش از ۴۰ میلیون کاربر در فضای مجازی نشان دهنده این است که بخش بزرگی از زندگی و خدمات مردم تحت تاثیر این فضا قرار گرفته است.

وی به راهکارهای کشورهای جهان در این مورد اشاره کرد و گفت: حاکمیت این کشورها افراد را در مقابل آسیب هایی که ممکن است از جانب خود و دیگران وارد شود مصون داشته است. افراد ممکن است فرهنگ، اعتقادات، حیثیت و مال را مورد تعرض قرار دهند. در اینجا حاکمیت همانگونه که در فضای فیزیکی خود را نشان می دهد و امنیت ایجاد می کند، در فضای مجازی نیز باید این کار را انجام دهد.

نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس از نبود حاکمیت در فضای مجازی کشور انتقاد کرد و گفت: در تاکیدات اسناد بالا دستی و شبکه ملی اطلاعات زمینه ساز این موضوع است که هویت افراد در این فضا قابل شناسایی باشد، به این معنا که مسیر استفاده کاربران در فضای مجازی مانند تمام کشورهای دنیا قابل دسترسی باشد. خدمات و دسترسی که در این فضا ارائه می شود برای سنین مختلف باید تعریف شده باشد. یعنی اینترنت برای کودکان با نوجوانان و ...متفاوت باشد. این در حالی است که در فضای مجازی ما هیچ گونه دیوار کشی بین اطلاعات وجود ندارد.

پژمان فر در ادامه گفت: جرایم سایبری به حدی زیاد و متنوع شده است که حوزه های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و اجتماعی را در بر می گیرد. بنابراین راهکار این موضوع ایجاد شبکه ملی اطلاعات است تا حاکمیت برقرار شود.

حجت الاسلام پژمان فر دلایل عدم وجود شبکه ملی ارتباطات را برشمرد و گفت : دولت ها همواره به دنبال منافع خود بوده اند و از فضای مجازی برای دلالی اینترنت بهره می برند. به طوری که گران ترین اینترنت در کشورهای همسایه متعلق به ایران است. شورای عالی فضای مجازی کوتاهی می کند. جلسات این شورا خیلی دیر به دیر برگزار می شودو به همین دلیل هنوز موفق به راه اندازه شبکه ملی اطلاعات نشده اند و این به معنای نبود اراده برای حل مشکل است.